Hoe cond' ick u, mijn Broeders oyt vergeten,
Daer wy doch sijn in eenen stronck geplant?
Al sijn wy noch so veir van een geseten,
So kan ons doch gescheyden zee noch lant.
De Roepstem is een antiglobalistisch maatschappelijk-cultureel platform voor gedachten over de geschiedenis, heden en toekomst van de Europese en vooral Nederlands- en Afrikaanstalige volkeren.
Die Roepstem is 'n antiglobalistiese maatskaplik-kulturele platform vir gedagtes oor die geskiedenis, hede
en toekoms van die Europese en veral Nederlands- en Afrikaanssprekende volkere.
Nederland: verzorgd Nederlands taalgebruik neemt af en raakt, net als de cultuur, verengelst. Daarnaast stellen universiteiten
het Engels geleidelijk in als onderwijstaal. Zij vervreemden aldus de toekomstige leiders en elites van de hogere domeinen en hogere functies van 's lands
moedertaal, die informatie- en cultuurdrager is: zij is een fundament
van de Nederlandse volksidentiteit.
Suid-Afrika: in die grondwet staan dat Afrikaans
gelyk is aan ander tale, maar orals word die gebruik van die taal ten gunste van Engels
afgeskaf. Afrikaanse skole en universiteite is besig om te verdwyn. Daarnaas is Bruinmense agtergestel by
al die ander
etniese groepe in die land, en
word Afrikaners weens hul velkleur van werksgeleenthede ontsê. Dit alles is ongrondwetlik.
Benelux:
de Europese Unie sloopt nationale identiteiten door lidstaten haar internationalistische neoliberale agenda op te dringen en op hen massa-immigratie af te dwingen. Dit is onaanvaardbaar; de EU had nooit een politieke unie mogen worden. De EU moet worden afgeschaft en plaatsmaken voor een los, louter economisch en niet-monetair samenwerkingsverband gebaseerd op bilaterale overeenkomsten. Zo kunnen de Europese volkeren weer volledig beheer over hun binnenlandse aangelegenheden krijgen.
De Roepstem zoekt echter ook hereniging binnen de Benelux, ook als dat staatkundige consequenties heeft. Wat betreft buitenlandpolitiek moeten Nederland en Vlaanderen zich inzetten voor behartiging van de belangen van de Afrikaanstaligen in zuidelijk Afrika.
Geopolitiek: ten koste van de Oekraïense bevolking voeren de Verenigde Staten thans op Oekraïens grondgebied een hybride proxy-oorlog tegen Rusland. De oorlog is geheel te wijten aan de VS: tegen de afspraken in en ondanks Russische waarschuwingen blijven de VS zich via de NAVO waar de EU bij aangesloten is sinds 1999 oostwaarts uitbreiden in Ruslands veiligheidszone. Het hele conflict maakt echter van meet af aan deel uit van Amerikaanse pogingen om het grondstoffenrijke Rusland van Europa te isoleren en haar in een geostrategische houdgreep te houden zodat zij, na een militaire uitputtingsslag in Oekraïne én na harde sancties, op haar knieën gedwongen kan worden. Dit alles om de tanende Amerikaanse unipolaire wereldheerschappij te versterken, die over Europa's grondstoffenaanvoer, economie en geopolitiek te bestendigen en, verhoopt, ook Rusland en uiteindelijk Eurazië aan die heerschappij te onderwerpen.
De VS en hun minder gelukkige bondgenoot, de EU, willen dus geen vrede, maar oorlog. Zij torpederen elke Russisch-Oekraïense vredesovereenkomst en blijven wapens leveren om de oorlog gaande te houden. Intussen fungeren de EU en Oekraïne als stormram tegen Rusland en kan de oorlog bij voortduring in een nucleaire wereldoorlog eindigen.
Deze oorlog moet dan ook zo spoedig mogelijk ophouden. Om dit te bewerkstelligen dienen Europese landen zowel de wapenleveranties aan Oekraïne als de anti-Russische sancties te staken en dienen zij zich, als goede Europeanen, te distantiëren van de NAVO en de Verenigde Staten. De Europese volkeren dienen aan te dringen op een politiek en militair neutraal Oekraïne en vervolgens een Rusland-vriendelijk beleid te voeren. Alleen als de Europese volkeren vrij zijn van de Verenigde Staten kunnen zij hun eigen buitenlandbeleid voeren, rechtstreeks Russische grondstoffen afnemen, blijvende vrede in Europa stichten en uiteindelijk een geopolitiek en geostrategisch, Groot-Europees bondgenootschap met hun Russische, natuurlijke bondgenoot sluiten. Het Europese Huis omvat namelijk ook Rusland.
Op deze webstek vind u artikelen en essays die deze thema's belichten.
Hier ligt de nadruk op wat ons als vrije, Europese volkeren en als inheemse cultuurgemeenschappen van de Lage Landen, alsook de Afrikaanstaligen in zuidelijk Afrika, bindt en waar wij trots op zijn.
Die Roepstem
word u aangebied deur Marcel Bas. Bas (1970)
is 'n M.A.-kandidaat in Taalwetenskap aan die Universteit Leiden, 'n eindredakteur, skrywer, vertaler en taalaktivis.
Hy woon in
Nederland, waar hy gebore en getoë is,
en hy kuier gereeld in Port Elizabeth, Suid-Afrika.
Bydraes vir Die Roepstem is geskryf deur Marcel Bas, Ruud Bruyns, Hugo Coucke, Natan Jagter, Jerónimo Ignacio Pino Coviello en Ed Smits.
Donderdag 14 november 2024 / Donderdag 14 November 2024
Doelstellings
Waarvoor staan ons? -
Om bewussyn van die
eiendomlike taal en kultuur binne die Lae Lande (Nederland,
België en Luxemburg) en binne die Afrikaanstalige gemeenskap te
bevorder,
Om bewussyn van die onderlinge
kultuurhistoriese verbondenheid van hierdie lande en gemeenskappe te
bevorder,
Om kennis van die Nederlandse
beskawing in geskiedkundige opsig te versprei,
Om kennis van die Afrikaanse
taal en kultuur te versprei en om dié taal en kultuur te bevorder,
Om aandag te vra vir die
verspreiding van die Nederlandse beskawing oor die wêreld, waarby in
die besonder die verbondenheid met die Afrikaners, Bruinmense en ander
Afrikaanssprekendes genoem word,
Om 'n weerwoord te bied teen die gevolge van globalisme en liberalisme vir die Europese volkere van die wêreld.
Het bevorderen van het bewustzijn
van de eigen taal en cultuur binnen de Lage Landen (Nederland, België en
Luxemburg) en binnen de Afrikaanstalige gemeenschap,
Het bevorderen van het bewustzijn
aangaande de onderlinge cultuurhistorische verbondenheid dezer gemeenschappen en
landen,
Het verspreiden van kennis van de
Nederlandse beschaving in geschiedkundig opzicht,
Het verspreiden van kennis van de
Afrikaanse taal en cultuur en het bevorderen van deze taal en cultuur,
Het vragen om aandacht voor de
verspreiding van de Nederlandse beschaving over de wereld, waarbij
inzonderheid de verbondenheid met de Afrikaners, Bruinmense en andere
Afrikaanstaligen genoemd wordt,
Het bieden van een weerwoord tegen de gevolgen van het globalisme en liberalisme voor de Europese volkeren van de wereld.