Volk

Of men het nu wil of niet, de Afrikaners vormen een volk. Zonder eigen staat, weliswaar. In deze verwarrende tijden staan kleinere volkeren als de Afrikaners voor een nieuwe uitdaging: Europa bevindt zich in een geloofs- en identiteitscrisis waar de wet van de markt, het consumentisme en opheffing van beschermende staatsgrenzen heersen en uit Zuid-Afrika zijn inmiddels honderdduizenden Afrikaners weggetrokken, op zoek naar geborgenheid en een plek waar ze zich niet meer ongewenst voelen zoals in het toenemend repressieve en falende Zuid-Afrika; het land waarin zij echter al twintig generaties verworteld zijn.

"De Afrikaners beschikken niet over een eigen natiestaat. Orania biedt de Afrikaners daarentegen een alternatief op de voor Zuid-Afrika negatieve, kommerwekkende massa-emigratie door hoogopgeleiden en vervreemding van de geboortegrond. "

De achterblijvers onder de Afrikaners proberen een middenweg te vinden tussen identiteit en wereldburgerschap. Dit lijkt een eenvoudige taak in de ogen van gemeenschappen die reeds over een volkenrechtelijke bescherming beschikken, zoals de Nederlanders, Zweden, Portugezen en Oostenrijkers. Zij allen beschikken immers over een natiestaat met eigen parlement en eigen taalrechten, waarbinnen zij zich herkennen, leven en de eigen leefwijze gewaarborgd vinden. De Afrikaners beschikken niet over zo'n eigen natiestaat. Orania biedt de Afrikaners daarentegen een alternatief op de voor Zuid-Afrika negatieve, kommerwekkende massa-emigratie door hoogopgeleiden en vervreemding van de geboortegrond. En de opzet van Orania lijkt te werken. Meer dan 700 mensen wonen inmiddels in het dorp en het maakt een gestage groei door (naschrift van de Roepstem-redactie: in 2011 verwelkomde het dorp zijn duizendste inwoner).

Grondwetsvoorzieningen

De Zuid-Afrikaanse grondwet voorziet, conform grondwetsartikelen 185 en 235, erin dat een culturele gemeenschap aanspraak kan maken op bijzondere groepsrechten en over een eigen grondgebied en eigen staatsvoorzieningen mag beschikken.

"De Zuid-Afrikaanse grondwet voorziet, conform grondwetsartikelen 185 en 235, erin dat een culturele gemeenschap aanspraak kan maken op bijzondere groepsrechten en over een eigen grondgebied en eigen staatsvoorzieningen mag beschikken. "

Hiervan maakt Orania dan ook dankbaar gebruik. Dat dit in Europa en ander Westerse landen soms de indruk wekt dat de Afrikaners zich proberen af te zonderen is onterecht: Nederland zondert zich ook niet af de Europese Unie - Oostenrijk doet dat evenmin - om toch een mate van zelfbeschikking (autonomie) te behouden. Orania staat middenin Zuid-Afrika en het is daarenboven niet eens een staat. Zij wil een Afrikanergemeenschap zijn, zoals er ook in de oostelijke provincie KwaZulu-Natal enkele Zoeloedorpen zijn met een hoeveelheid bijzondere voorzieningen voor culturele zelfbeschikking. Orania wil een eigen functie vervullen binnen de Zuid-Afrikaanse staat, en slaagt ook daarin, door debatten over identiteit aan te zwengelen, zich te bekwamen in eigen nijverheden en specialismen en door Zuid-Afrikaanse volkeren met dezelfde intenties te inspireren en belangstellenden uit te nodigen tot uitwisseling van gedachten en door een cultureel reservoir voor de Afrikaners te zijn, bijvoorbeeld door een Afrikaanse bibliotheek en wat dies meer zij.

Uiteindelijk wil Orania de groeikern zijn voor een autonoom grondgebied voor de Afrikaners, en dus streven naar Afrikanerzelfbeschikking en -secessie. Voor dit doel moeten er zich echter veel meer Afrikaners zich op het grondgebied vestigen.

Globalisering en culturele diversiteit

De wereld waarin wij leven is een dorp geworden. Toch is de hoeveelheid verschillende culturen op deze kleine aarde die wij bewonen bijzonder groot en elke cultuur is bijzonder en uniek. Zo verplaatst de Oekraïense volksdans Gopak ons binnen enkele ogenblikken naar de Russische steppe waar de grond siddert wanneer de Kozakkenmeesters hun paarden over de aarde laten dreunen. De Zoeloedans Indlamu voert ons naar een trots volk dat de loop van de geschiedenis van Afrika veranderd heeft. We ruiken oeroude veengrond en horen het kreunen van windmolens die geslachten oud zijn, bij het aanschouwen van een Saksische hoeve in het oosten van Nederland. En het gerecht koeksisters laat ons niet alleen denken aan een heerlijk Zuid-Afrikaans zoet deeggerecht; het vertegenwoordigt terzelfdertijd een heel nieuwe, unieke cultuur die tot zover als twintig geslachten geleden in Zuid-Afrika gewaardeerd kon worden.

Deze kostbare schat aan cultuur is het product van een mensdom, waar mensen eerstens tot een gezin, een familie en een gemeenschap behoren, elkeen ten nauwste verweven met een unieke cultuur. Door onze cultuur worden wij gevormd en zo de wereld ingestuurd. Het is waar dat een volk overleeft zolang zijn cultuur overleeft. Daarom heeft de oorlogsmachine van de Nazi's gepoogd volkeren niet alleen te vernietigen door mensen van het leven te beroven, maar vooral door culturen te verbranden.

Het is net zo met de Friezen, Basken, Catalanen, de vroege Polen en vooral mensen in Orania, dat etnische minderheden, die niet over een eigen grondgebied beschikken waarin zij de meerderheid vormen, nooit de druk zullen kunnen weerstaan van vijandige regeringen, globalisering en geforceerde integratie.

Zelfbeschikking vooor alle volkeren

De Afrikaners in Orania geloven daarom in het recht op zelfbeschikking van alle volkeren; ongeacht ras, geloof of cultuur.

Wij gunnen alle rechten die wij voor onszelf toeëigenen ook aan elk ander volk en aan de gemeenschappen die daarvan

"Wij gunnen alle rechten die wij voor onszelf toeëigenen ook aan elk ander volk en aan de gemeenschappen die daarvan deel uitmaken. "

deel uitmaken. Orania is daarom een instrument voor de bevordering van respect, verdraagzaamheid en vrede tussen alle volkeren, geënt op het beginsel van gelijke erkenning en rechten

Elke persoon, van welke rassen-, geloofs- of cultuurachtergrond ook, is welkom Orania te bezoeken en onze unieke cultuur en streven naar eigen inzicht te bestuderen. De gastvrijheid van Orania is algemeen bekend. Zowel buitenlandse journalisten van rijke overzeese landen als vertrouwde en eenvoudige mensen van de zwarte gemeenschap van Eersterust (buiten Pretoria) worden op gelijke voet in Orania onthaald.

Orania wordt door Afrikaners voor Afrikaners gebouwd, maar ze hoopt door het voorbeeld dat ze stelt, een deel te zijn van een positieve, weldoordachte oplossing voor moeilijke vraagstukken, zo ook van een nieuw bestel dat mens en natuur vriendelijker behandelt dan de heersende consumentistische samenlevingen.

Voor meer informatie over Orania nodigen wij u uit onderstaande website te verkennen en naar de DVD van de Orania Beweging te kijken. Kijk gerust op de webstek van Orania: www.orania.co.za

Tot slot: een citaat

Orania vereenzelvigt zich dan ook volkomen met de klassieke liberale werken van Ludwig von Mises (1881-1973), die het volgende beschrijft:

"Het recht op zelfbeschikking met betrekking tot de kwestie van lidmaatschap binnen een staat betekent het volgende: zodra de ingezetenen van een bepaald gebied – of dit nu een dorp, een heel district of een reeks aangrenzende dristricten is – via een referendum bekendmaken dat zij niet langer verenigd wensen te zijn binnen een staat waartoe zij op dat moment behoren, maar dat zij óf wensen dat zij een onafhankelijke staat vormen, óf dat zij zich aan een andere staat verbinden, dan dienen hun wensen gerespecteerd en ingewilligd te worden. Dit is de enige doenbare en doeltreffende manier waarop revoluties en burgeroorlogen of internationale conflicten voorkomen kunnen worden.

Als we dit recht op zelfbeschikking het 'recht op zelfbeschikking van volkeren' noemen, dan begrijpen we het niet goed. Het is niet het recht op zelfbeschikking van een afgebakende nationale eenheid, maar het recht van de inwoners van welk gebied dan ook om te bepalen tot welke staat zij wensen te behoren.

Als er al gevolg werd gegeven aan het recht op zelfbeschikking, en als het al ergens doorgang kon vinden - in de negentiende en twintigste eeuwen dus - dan leidde het - of zou het leiden - tot staatsvorming die uit een enkele volksgroep bestond (dus uit mensen die dezelfde taal spraken) en tot de ontbinding van staten die uit meerdere volksgroepen bestonden, maar enkel als gevolg van de vrije keuze van zij die gerechtigd waren deel te nemen aan de volksraadpleging. Staatsvorming die alle leden van een volksgroep omvat was het resultaat van het uitoefenen van het recht op zelfbeschikking, niet het doel. Als sommige leden van een natie gelukkiger zijn als ze politiek onafhankelijk zijn en niet deel zijn van een staat die uit alle leden van de sprekers van dezelfde taal bestaat, dan mag men uiteraard proberen hun politieke ideeën te veranderen door zodanig op hen in te praten dat zij het beginsel van nationaliteit aanvaarden, waarvolgens dan alle leden van dezelfde taalgemeenschap een enkele, onafhankelijke staat zouden moeten vormen.

Maar als men hun politieke lot tracht te bepalen tegen hun wil in, door zich te beroepen op een vermeend hoger recht waarover de natie zou beschikken, dan schendt men het recht op zelfbeschikking op een manier die uiteindelijk neerkomt op het toepassen van een andere vorm van onderdrukking. Neem nu het fictieve voorbeeld van een opdeling van Zwitserland tussen Duitsland, Frankrijk en Italië; dit zou een net zo grote schending van het zelfbeschikkingsrecht zijn als toen Polen werd opgedeeld. "

De Orania Beweging.

Verwijzing:
http://www.news24.com/News24/South_Africa/Politics/0,,2-7-12_2128163,00.html

Verwijzing:
http://www.mises.org/liberal/ch3sec2.asp